- бейжай
- ир. сын.Жайсыз, көңілсіз.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
бейжай
Смотреть что такое "бейжай" в других словарях:
бейжайлан — ет. Бейжай болу, жайбарақаттану. Біраздан соң бойы б е й ж а й л а н ы п, денелері босап, тынығуды аңсады (Т. Әбдіков, Айтылмаған., 105) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаршаулы — сын. Шаршаған, титықтаған. Шөмелерін шошайта тиеп, қыр үстіндегі тақтақ жолмен қалтылдай жүзіп ауылға мимырт, ш а р ш а у л ы бейжай жүріс салып бара жатқандар да бар (Жалын, 1974, №1, 66) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
